به نظر می رسد که یکی از دو مهاجم فعلی رئال در تیم ورژن 2013 نخواهند بود : بنزما یا هیگواین . در چندین مقاله مجزا اشاره شد که از نظر بنده ، بنزما یکی از بهترین بال کناری های حال حاضر دنیاست چرا که به خوبی با هم تیمی ها پاسکاری می کند، سرعت قابل قبولی دارد و تکنیک لازم را هم برای حرکت از جناحین را داراست (مثل گلی که دو سال پیش به سویا زد) ، اما حداقل مورینیو اصلا به چنین گزینه ای اعتقاد ندارد و با این که در زمان هایی که کریم در پست مهاجم کاذب پشت سر ال پیپیتا بازی کرده عملکرد خوبی داشته ، چنین شانسی را برای مهاجم فرانسوی قائل نیست .
با فرض این که چنین پیشامدی حاصل نشود و بنزما با وجود آمار غیرقابل قبول در زمینه گلزنی ، همچنان در پست مهاجم نوک و نه در خط هافبک ، قرار گیرد نگاهی مقایسه ای با حالت تیتر وار به شرایط این دو مهاجم می اندازیم تا بررسی کنیم که به قول مورینیو " سگ " به کار رئال می آید یا " گربه " ؟ :
تکنیک : مسلما از این حیث ، بنزما یک سر و گردن جلوتر است . کریم از نظر کار با توپ ، توان حمل توپ ، استارت های ناگهانی ، پاسکاری با هم تیمی ها و ... یکی از بهترین عناصر هجومی حال حاضر ترکیب است در حالی که هیگواین بیشتر یک مهاجم قدرتی و کلاسیک است که بر مبنای قدرت بدنی خود توپ را جلو می برد و زیاد اهل فانتزی بازی کردن نیست .
شخصیت در زمین : مطمئنا یکی از بزرگترین و مهمترین ویژگی های یک مهاجم این است که به بازی خودش باور داشته باشد و از موقعیت استفاده کند.هیگواین وابسته به هیچ بازیکنی درون زمین نیست . عادت ندارد که وقتی خودش موقعیت تک به تک دارد ، آن را به بازیکن دیگری پاس بدهد . از این حیث باید یک نمره منفی به بنزما داد چرا که شخصیت مستقلی ندارد . خوشایند نیست که او پاس گل دادن را به گلزنی ترجیح بدهد . مشکل دیگر اعتماد به نفس کاذبیست که در شخصیت او دیده میشود،طوری که پیش از یورو ادعا میکند که آماده رقابت با کریستیانو و مسی است؛این در حالیست که ال پپیتا نقش خود را به عنوان یک مهاجم موفق پذریفته و نمیخواهد خود را بالاتر از چیزی بپندارد که نیست.
شم گلزنی : شاید بزرگترین برتری ال پیپیتا به همتای خود را بتوان همین مورد دانست . بنزما بیشتر به سان هافبک ها می ماند تا یک مهاجم . این که آمار گل نزدنش در تیم ملی کشورش دارد به 9 ماه می رسد یا این که در تورنمنت بزرگی نظیر یورو یک گل هم نزد ، اتفاق جالبی نیست . آن هم در حالی که در جام جهانی آفریقای جنوبی ، هیگواین آقای گل تیم ملی آرژانتین بود . اگر شم گلزنی کریستیانو را صد در صد در نظر بگیریم ، مطمئنا شم گلزنی هیگواین 60 درصد خواهد بود و شم گلزنی بنزما در حدود 20 درصد !
شخصیت در بیرون زمین : در مصاحبه ها ، برخورد با رسانه ها و جنجال سازی ، مطمئنا هیگواین یکی از بی آلایش ترین بازیکنان ترکیب رئال است . ال پیپیتا معمولا با ارامش مصاحبه می کند و هرگز غرضی برای ایجاد جنجال در رئال ندارد . در نقطه مقابل بنزمایی است که مصاحبه های جنجالی او بارها سوژه دست مطبوعات داده است که تازه ترینش، در همین فصل بود که با جمله " دوست ندارم روی نیمکت بنشینم " سوژه برای مطبوعات ضد رئالی جور کرد تا مورینیو هم جوابش را بدهد :" من هم هر بازی 90 دقیقه روی نیمکت می نشینم !" مطمئنا در این مورد باید امتیاز مثبت را به بازیکن بی حاشیه آرژانتینی داد .
کنار آمدن با فشارها : هر دو بازیکن به شدت "استرسی " هستند . هر دویشان در بازیهای بزرگ افت قابل توجهی پیدا می کنند و نمی توانند سطح واقعیشان را ارائه دهند . در الکلاسیکوهای این فصل هیچ کدام مطمئن ظاهر نشدند . هیگواین در بازی سوپرکاپ در برنابئو ، شب ناخوشی را داشت هر چند که در همین شب ناخوش خود هم یک گل زد . در حالی که بنزما در الکلاسیکوی لیگ در نیوکمپ ، یک موقعیت عالی را خراب کرد ، موقعیتی که می توانست رئال را به لالیگا برگرداند و مانع از فضاحت بار شدن فصل تیم در این تورنمنت شود .
روابط با سایر بازیکنان : روابط عمومی بنزما و روابطش با سایر بازیکنان به مراتب بهتر از هیگواین است . ال پیپیتا بازیکن توداری است که در این چند سال حضورش در رئال ، همین رفتارش هم برایش مشکل ساز شده است . به طور مثال گرم گرفتن کریستیانو با بنزما باعث می شود که هر دویشان راحت تر برای هم موقعیت بسازند در حالی که پارسال و در بازی با اوساسونا ، در حالی که هیگواین مقابل دروازه خالی می توانست گلزنی کند ، کریستیانو آمد و توپ را از جلوی پایش به اوت زد !
تنبلی : هر دو بازیکن به شدت تنبل هستند و برای بهتر شدن نیاز دارند تا کسی هلشان بدهد هر چند که در این میان "ال گاتو " یا همان "گربه بنزما " اسمش بدتر در رفته است . هیگواین در سالهای حضورش در رئال با مهاجمانی نظیر رائول ، نیستلروی ، هونته لار ، ساویولا ، کاسانو و ... رقابت کرده است،در تیم ملی کشورش هم به خوبی میداند که اگر افت کند،آگوئرو جای او را خواهد گرفت،همین باعث میشود با همه وجودش برای اثبات خودش به سابیا در بازهای رئال حاضر شود.در حالی که بنزما در همین رقابت با هیگواین هم مانده و وقتی نیمکت نشین می شود ، غرولند می کند و در رسانه ها از مربی شکایت می کند . در سال 2012 در حالی که شش ماه در عرصه ملی گل نزده بود ، توسط مطبوعات کشورش به عنوان بهترین بازیکن فرانسه برگزیده شد ..زمانی که بازیکنی خوب کار نکند و مورد تمجید قرار گیرد،گمان می کند دیگر نیاز به رشد ندارد و با توجه به ذات تنبل کریم،این افراط در روحیه دهی به ضرر اوست.به همین علت است که نقش "انگیزه بیرونی" را نمی توان نادیده گرفت.شاید اگر مورینیو زودتر از این ها برای آماده کردن موراتا تلاش می کرد ، "رائول ثانی " می توانست که به عنوان زنگ خطری برای هر دویشان باشد تا دست از رخوت بکشند .
بازیهای بزرگ : هیچ کدام از این دو را نمی توان گزینه مورد اعتماد برای بازیهای بزرگ دانست . مورینیو ترجیح می دهد که بنزما را برای بازیهای بزرگ انتخاب کند هر چند که این هم نتیجه ای نداشته است . در هفته کلیدی سال گذشته که رئال در هفت روز دو بار با بایرن و یک بار با بارسا بازی کرد ، کریم در هر سه بازی فیکس بود که یک گل هم نزد . بنزما در دو بازی کلیدی مقابل بارسا و یونایتد در برنابئو هم در ترکیب بود که در دو 1-1 ، نقشی کاملا کم اثر داشت . شاید بتوان حداقل در یکی از دو بازی حساس در اولدترافورد یا نیوکمپ در هفته های آتی به ال پیپیتا نیز فرصت داد.
تعصب : هیگواین را به نوعی می توان محصول رئال مادرید دانست . بازیکنی که در 19 سالگی که به رئال پیوست ، چیزی به جز تعصب و عشق به پیراهن رئال را نداشت . شاید برای اثبات تعصب هیگواین تماشای کلیپ معروفش در یوتیوب کافی باشد که در یازده سالگی به پدرش می گوید که تیم محبوبش رئال مادرید است . هر بار که گل می زند با تمام وجود خوشحالی می کند و شاید همین که در رئال به یک نماد تبدیل شود برایش کافی باشد . اما انگیزه بنزما از پیوستن به رئال به علاقه اش به پیراهن سفید منحصر نمی شد بلکه اهداف دیگری نظیر پیشرفت و تبدیل شدن به یکی از ستارگان جهان را تحت نظر داشت . به عبارتی رئال برای بنزما " سکوی پرش " بود اما برای هیگواین یک " خانه دنج . "
تبادل
لینک هوشمند
